Λέβητες Πετρελαίου – Συμπύκνωσης

Τα τελευταία χρόνια, οικονομικοί είναι κυρίως οι λόγοι που έχουν στρέψει τους καταναλωτές σε λύσεις θέρμανσης εναλλακτικές του πετρελαίου σε μία προσπάθεια για να μειωθεί το κόστος.

Η θέρμανση όπως αυτή με πετρέλαιο είναι ο πιο δοκιμασμένος και ασφαλής τρόπος θέρμανσης. Τα βασικότερα πλεονεκτήματα του συγκεκριμένου τρόπου θέρμανσης είναι τα εξής:

  • Έχει μία από τις υψηλότερες αποδόσεις σε σχέση με τα υπόλοιπα μέσα.

  • Ζεσταίνει το χώρο ομοιόμορφα. Ειδικά με τους σημερινούς σύγχρονους ψηφιακούς θερμοστάτες, μπορείς να πετύχεις με ιδιαίτερα μεγάλη ακρίβεια το ύψος της θερμοκρασίας που επιθυμείς να έχεις στο χώρο σου.

  • Δεν απαιτεί νέα και μεγάλη επένδυση, καθώς η πλειοψηφία των κατοικιών διαθέτει ήδη την απαραίτητη υποδομή.

  • Είναι ένα ενεργειακό προϊόν εύκολο στη χρήση.

  • Η διάθεση πετρελαίου θέρμανσης είναι πάντα απρόσκοπτη, αφού οι υποδομές αποθήκευσης και διάθεσης των επιχειρήσεων διανομής θέρμανσης υπερκαλύπτουν όλη τη χώρα.

  • Ο καταναλωτής έχει δεκάδες επιλογές για να προμηθευτεί το πετρέλαιό όπως για παράδειγμα από εταιρίες, πρατήρια, πωλητές πετρελαίου θέρμανσης, επιλέγοντας ο ίδιος αυτή που τον συμφέρει και τον εξυπηρετεί καλύτερα.

Για να λειτουργήσει σωστά ένας κοινός λέβητας πετρελαίου, θα πρέπει η θερμοκρασία καυσαερίων στην έξοδο του να κυμαίνεται ανάμεσα στους 180~200οC.

  • Εξυπηρέτηση μεγάλου αριθμού νοικοκυριών που δε μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αγωγό φυσικού αερίου.

  • Από ενεργειακής πλευράς, καθώς και εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, είναι πιο «φιλικό» από τα συστήματα θέρμανσης που λειτουργούν με ηλεκτρική ενέργεια.

  • Η χρήση σε ένα σωστά ρυθμισμένο καυστήρα έχει πολύ χαμηλό περιβαλλοντικό αντίκτυπο, με εκπομπές κατά πολύ χαμηλότερες από αυτές των καυστήρων στερεών καυσίμων. Έχει αρκετά σταθερή ποιότητα εξασφαλίζοντας μικρές διακυμάνσεις στην απόδοση του λέβητα.

  • Δεν απαιτεί συντήρηση άλλη, πέραν αυτής του καυστήρα μια φορά το χρόνο, η οποία αν γίνεται σωστά βοηθάει και στην εξοικονόμηση καυσίμου.

Το πόση ακριβώς είναι αυτή η θερμοκρασία εξαρτάται από την εγκατάσταση (είδος και παλαιότητα λέβητα, κατάσταση καπνοδόχου κ.α.) και ρυθμίζεται από τον τεχνικό καυστήρων με τη βοήθεια ενός αναλυτή καυσαερίων.

Η υψηλή αυτή θερμοκρασία συνεπάγεται μεγάλη σπατάλη ενέργειας, αφού για να ζεστάνουμε το καυσαέριο, ξοδέψαμε χρήματα, τα οποία πετάμε στο περιβάλλον μαζί με το καυσαέριο που βγαίνει από την απόληξη της καπνοδόχου μας.

Η ρύθμιση της θερμοκρασίας καυσαερίων σε χαμηλότερη τιμή δεν είναι δυνατή στους κοινούς λέβητες, γιατί η μείωση της θερμοκρασίας τους οδηγεί στην υγροποίηση τους. Τα υγροποιημένα καυσαέρια είναι ιδιαίτερα διαβρωτικά και επιθετικά προς τον χάλυβα, αλλά και εμποδίζουν τη σωστή ρύθμιση της καύσης, καταστρέφοντας τους κοινούς λέβητες όταν εισχωρήσουν στο εσωτερικό τους σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Προκειμένου λοιπον να βελτιωθεί η ενεργειακή απόδοση των λεβήτων, οι εταιρίες κατασκευής ανέπτυξαν λέβητες κατασκευασμένους από υλικά τέτοια που να αντέχουν στην διάβρωση από τα (επιθετικά προς τα μέταλλα) συμπυκνώματα των καυσαερίων.  

Οι λέβητες αυτοί χαρακτηρίζονται ως λέβητες συμπύκνωσης και μπορούν και εκμεταλλεύονται την ενέργεια που βρίσκεται αποθηκευμένη στα ζεστά καυσαέρια πριν τα αποβάλλουν στο περιβάλλον σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες χωρίς να κινδυνεύουν από καταστροφή.

Η ιδέα είναι απλή και περιλαμβάνει την τοποθέτηση ενός εναλλάκτη θερμότητας καυσαερίων – νερού στην έξοδο του λέβητα.  Τα ζεστά καυσαέρια ανταλλάσουν ενέργεια με το νερό που επιστρέφει από τα σώματα, και κρυώνουν πριν βγουν από τον λέβητα.  Οι υγροποιήσεις των καυσαερίων συλλέγονται σε μια συνήθως ανοξείδωτη λεκάνη συλλογής και οδηγούνται στην αποχέτευση χωρίς να διαβρώνουν τον λέβητα.

Με τον παραπάνω τρόπο είναι δυνατή η απομάστευση της ενέργειας των καυσαερίων σε τέτοιο βαθμό που το καυσαέριο να βγαίνει από τον λέβητα σε θερμοκρασίες μόλις 10οC μεγαλύτερες από την θερμοκρασία του νερού στον λέβητα.

Οι εναλλάκτες θερμότητας καυσαερίων – νερού, είναι συνήθως κατασκευασμένοι από ανοξείδωτο χάλυβα και έχουν σχεδιαστεί με τέτοιον τρόπο ώστε το νερό επιστροφής από το δίκτυο θέρμανσης να διέρχεται σε εσωτερικές σπείρες του εναλλάκτη και να ανταλλάσει ενέργεια με τα ζεστά καυσαέρια.